Mekrillo |
|
| Mekrillo | |||
Mekrillo was een planeet, gelegen in het dichtstbijzijnde stelsel naast het Canteras-stelsel. Mekrillo was zijn eigen ondergang aan het graven. Er was zeer veel luchtvervuiling, veroorzaakt door de velewereldbedrijven die alleen uit waren op winst, ten koste van de natuur. De planeet had een tamelijk hoge ontwikkelingsgraad, maar was zo goed als niet ontwikkeld op vlak van ruimtevaart en milieuzorg. Het was in die tijd dat de gewone burgers gedwongen werden om op afvalbergen te leven in de verstikkende uitlaatgassen en gevaarlijke afvaldampen, met als enige bescherming een gasmasker. Totdat er op een dag een schip van de republiek landde. Dit verliep echter niet zonder problemen, zowel door de zware verontreiniging alsook door het defensiesysteem van de planeet. De planeet werd geregistreerd als mogelijke toetreder tot de republiek. Maar de republikeinse gezanten werden al gauw niet graag gezien door de bedrijven, omdat deze hen strenge maatregelen zouden opleggen. Daartoe behoorde een milieubeleidsplan dat de ondergang van de bedrijven betekende. De republiek, toen ook nog in zijn daden rechtvaardig, waarschuwden hen dat ze zo al hun eigen ondergang zouden bepalen als ze het plan zouden negeren. De republiek zei ook dat ze zich wouden inzetten voor de zuivering van de planeet, en de nodige technologie voor ruimtevaart te willen verschaffen, maar enkel indien de bedrijven het plan zouden volgen. De gewone burgers die nog gezond genoeg waren, begonnen zich al vlug samen te voegen en opstanden te vormen tegen de bedrijven. Veel van hun familieleden waren immers door toedoen van de bedrijven overleden of vreselijk misvormd. Niet iedereen protesteerde. Het waren vooral werklozen en milieubewuste mensen. De mensen die door de bedrijven goed betaald werden en hun bazen kozen de andere kant. De bedrijven waren met minder, maar superieur met hun luxueuze bedrijven die zwaarbewapend zijn. Ze sloegen elke opstand neer, maar verloren mensen aan hun kant omdat die beseften dat ze hun eigen ondergang veroorzaakten. Hun economie begon te vervallen. Of de bedrijven voort bleven draaien of het plan van de republiek zouden volgen, failliet gingen ze toch. Tenzij ze zouden onderhandelen voor een middenweg: een soepeler plan. Na dagen debatteren over het nieuwe milieubeleidsplan, kwamen ze eindelijk tot een akkoord. De bedrijven mochten verder werken, maar ze mochten maar een beperkte hoeveelheid afval produceren. De republiek moest hen ook direct laten handel drijven, en ook maar een beperkte belasting heffen op hun handelsschepen voor de komende 10 jaar. De republiek zond de nodige zuiveringsinstallaties. Er werden planetaire verenigingen opgericht om de machines te onderhouden, draaiende te houden en te herstellen. De bedrijven mochten meer afval maken dan in het eerste plan, maar juist weinig genoeg zodat de machines van de republiek het konden zuiveren. De planeet bleef dus sterk vervuild, maar was gered van zijn ondergang. Er was ook weer werkgelegenheid genoeg. De planeet trad toe tot de republiek. Door de weinige belastingen draaide de economie beter en na 10 waren de bedrijven weer sterk genoeg om de gewone belastingen te betalen. Er werden meer zuiveringsinstallaties geplaatst, maar de bedrijven moesten meer afval lozen. De planeet bleef even vervuild. Men richtte wel reservaten op om het weinige leven en natuur te redden. Het waren grote koepels met zuivere lucht. Ook kon de bevolking profiteren van nieuwe technologieën die hun gezondheid verbeteren. Sindsdien is de toestand er stabiele, en verbetert hij zelfs geleidelijk. |
|||