Sorim |
|
Sorim Het Canteras-stelsel was gelegen naast de perlemiaanse handelsroute, dus af en toe vloog er wel eens een schip door het stelsel. Het was echter een heel kaal stelsel, dat was het toch geworden na het inklappen van de voornaamste zon die zich bevond aan de enige levensvatbare planeet. De planeet waar de laatste tijd erg vreemde dingen gebeurde…De planeet werd niet gekoloniseerd omdat ze geen enkel economisch, strategisch voordeel of voordeel in wat dan ook bood. Totdat er een paar smokkelaars op het idee kwamen om hun smokkelwaar er op te slaan. Zo ontweken ze de belastingen op handelsroutes aangezien ze die gewoon niet volgden. Ze spraken af op de planeet met een andere smokkelaar en verhandelden hun waar, of deelden ze de prijs die een van de twee gekregen had om de smokkelwaar op zijn bestemming te krijgen. Dit gebeurde uiteraard zonder enige officiële controle. Enkele smokkelaars hadden zelfs plannen om 2 schepen te gebruiken, en op de planeet hun waar over te laden van het ene naar het andere schip. Zo moesten ze daar een schip achterlaten. Die smokkelaars moesten dan wel een valse ID hebben –men kan niet op 2 plaatsen tegelijk zijn -en vertrouwen op hun schip’s beveiligingssysteem. Dus zo nu en dan ging een piloot een eindje gaan vliegen met zijn handelswaar en kwam daarna weer terug, zonder op een handelspost te zijn geland om zijn waar te verhandelen. Op deze schepen kon men geen handelsbelastingen worden geïnd, of controle gehouden worden aangezien er zogezegd niet aan handel werd gedaan. De geautomatiseerde controleposten konden ook geen argwaan krijgen. Dat een piloot nu per se zijn brandstof wil verspillen, betekent niets voor hen. De planeet, Sorim genoemd door de smokkelaars, was de nieuwe onofficiële handelspost geworden. Hun plan werkte vlekkeloos, ware het niet dat er af en toe iemand verdween. De eerste smokkelaars waren er geland al snel na het inklappen van de zon. Van zodra het systeem bekend geraakte bij de misdaadbaronnen, was er wel elke standaarddag iemand aanwezig. Maar toen begonnen ladingen, en soms zelfs hele schepen te verdwijnen, alsof ze in het besneeuwde oppervlak werden opgelost. Er deed een verhaal de ronde dat er een vloek heerste over Sorim. Sindsdien waagde geen enkel schorem zich nog op Sorim. Groli Actebon was een astronoom/wetenschapper die over de vloek had gehoord. Hij geloofde niet in vervloekingen, maar schepen kunnen niet zomaar verdwijnen. Hij stuurde een robotsonde op het oppervlak van Sorim af. Deze gaf plots geen antwoord meer. Groli wou zijn sonde terugvinden en begon tests uit te voeren. En hij verbaasde zich niet een klein beetje toen hij de sonde probeerde te vinden door zijn energie op te sporen. De planeet leek omgeven te zijn door een energieopslorpend veld, dat ook contact maakte met de uitdovende witte dwerg, alsof de planeet verbonden was met de zon. De sonde vond hij niet terug. Hij wou zijn bevindingen koste wat het kost onderzoeken, maar hij had het geld en de middelen niet –die waren verdwenen met de sonde -en hij meldde het energieveld aan het Galactisch Onderzoekcentrum voor Astronomie. Men heeft ontdekt dat het energieveld niet gevaarlijk is. Het zou schepen niet kunnen storen. Maar de bron werd niet gevonden van buitenaf. Daarom wou men op de planeet zelf een onderzoek beginnen. |
|||